Nauka upadania

Upadki podczas pierwszych kroków na lodzie są zupełnie naturalne, nie należy się ich bać, tylko odpowiednio się do nich przygotować, tak aby nie stały się przyczyną groźnej kontuzji.

Jeżeli odpowiednio przygotujemy się do upadku, nie będzie on bolesny. Podstawową zasadą jazdy na łyżwach jest to, by nie trzymać rąk w kieszeniach, ponieważ upadając nie zdążymy ich wyciągnąć, a wtedy łatwo o kontuzję. Podczas upadania trzeba skorzystać z pomocy rąk, dzięki czemu uzyskujemy naturalny amortyzator. Bardzo ważne jest też, czy w tym momencie mamy założone rękawiczki, gdyż chronią one skórę dłoni przed otarciami.

Aby chronić głowę, należy ją przyciągnąć do klatki piersiowej, przy czym upadając do tyłu trzeba o tym szczególnie pamiętać. Uderzenie potylicą o lód może mieć bardzo nieprzyjemne skutki i dlatego warto w sobie wykształcić odruch przyciągania głowy do klatki piersiowej, nawet ćwicząc w domu " na sucho", np. na materacu.

Można oczywiście na początku próbować jeździć w kasku (rowerowym czy narciarskim), ale jest to na dłuższą metę niepraktyczne, ponieważ noszenie kasku w przypadku łyżew zaburza równowagę. Zazwyczaj, jeśli już umiemy upadać na ręce, do ochrony głowy wystarczy nam jedynie gruba czapka osłaniająca potylicę.

Aby zwiększyć bezpieczeństwo jazdy, należy pamiętać o kilku zasadach. Przede wszystkim jeżdżąc należy być rozluźnionym, ponieważ gdy jesteśmy spięci łatwiej o upadek. Poza tym trzeba pamiętać, że wokół nas są inni ludzie, a łyżwy przecież mają ostrza - dlatego po upadku trzeba jak najszybciej podnieść się, aby uniknąć zderzenia i by nie być zagrożeniem dla innych jezdżących.

Równie ważne jak umiejętność upadania jest poprawne wstawanie. Trzeba robić to szybko i sprawnie by zdążyć przed osobami jadącymi za nami. Wstając, należy uklęknąć na obu kolanach, podpierając się dłońmi, po czym nie odrywając dłoni od tafli przejść do przysiadu (przenieść ciężar ciała na łyżwy), a następnie wyprostować się (wtedy oczywiście można już oderwać dłonie od powierzchni lodowiska).